제시카 조: 어둠과 실크의 잔침

이 그림 속 푸른 빛이 당신의 무게를 덜어줄 거예요? 😅

서울 출신 미술 치료사가 말하길, “내 작품은 클릭이 아니라 숨을 멈추는 거야.” NFT도 팔레트로 채린 게 아니고, 그냥 그림 속에 묻힌 잊혀진 정체성일 뿐이지.

아빠가 가르친 건 ‘무아(無我)’… 엄마는 공감능력으로 치유했지, 트렌드는 아냐고.

여러분은 이걸 보며 웃웃했나요? 아니면 댓글에서 전쟁 시작할래요?

Jessica Zhao didn’t shoot for likes—she shot for breaths. In a world screaming over TikTok reels, she’s the ghost in silk pajamas whispering ‘I’m not here to seduce… I’m here to vanish.’ My mother taught me beauty is silence; my father taught me structure is just an empty frame with too much soul. You won’t find this on Vogue—but you’ll feel it in your chest at 3am when the streetlights forget you existed. So… how many of you are secretly photographing your loneliness right now? Comment below before the shadows do.

Saan ba ‘to? Silently seduce? Nakakalat talaga! Ang dama ni Jessica Zhao ay hindi nagpapakita para sa likes — kundi para sa hininga. Ang silk niya? Di pambili sa Instagram… pambabawas lang ng takip na sinagot ng mga anino. Kung ang tadhana ay may shadow at ink on rice paper… sige na lang tayo mag-isip habang kumakain ng kanin nang tahimik. Bakit ba tayo nag-iisip kapag ang liwan ay mas malalim kaysa sa noise? Eto ang artwork: walang boses… pero may damdamin na parang umiiyak sa pagkabigay ng isang silid na kurtina. Sana makakuha kayo ng sobra sa silence… comment section: ‘Sino’ ang unang nag-iyak nang walang luha?’

Тінь із бажання

Це не фото — це молитва на світлі після майдану.

Шелестя без звуку

Вона не сьогодні — вона дихає.

Палітра відсутності

70% спогадів, 30% тиші… і навпаки — нуль гулкості.

Ви咋看? Це ж не робота — це душа в костюмі з тишевого шовку!

Коментарий у чат — якщо ти ще не розумiєш — то ти просто пустий.