เธอถ่ายรูปทำไมต้องนั่งหัวเราะ? ไม่ใช่แค่กดชัตเตอร์… เธอแค่หายใจกับแสงเช้าที่ซึมผ่านใบไม้เหมือนน้ำตาหยด! เวลาคนอื่นถ่ายรูปเขาจัดท่าทางสวยๆ แต่เธอ? เธอกำลังปลดปล่อยจิตวิญญาให้ป่า… ไม่มีรอยยิ้มบังคับ ไม่มีแฟลชฯ มีแค่นิ่งสงบ กับเงาของแสงที่สาดลงบนไหล่มือของเธอเอง! เพื่อนถามว่า “ทำไมถึงมาถ่ายตรงนี้?”… เราตอบว่า “เพราะความงามไม่อยู่ในฟิลเตอร์… มันอยู่ในความเงียบระหว่างลมและฝน.”

คุณเคยเห็นใครสักคนที่ถ่ายภาพแล้วทำให้โลกหยุดเดินไหม? มาแชร์ใต้คอมเมนต์กันเถอะ!