Liwan ng Dangin sa Dilim
In the Silence Between Light and Shadow: A Photographer’s Quiet Rebellion at the Water’s Edge
Nag-ii na kahapon? Bakit ang liwan? Di lang bikini shoot—kundi isang pagtitiyaga sa paghinga! Ang tubig? Hindi tubig… isang salamin ng lungkot na walang sabi.
Ang damit? Linen lang—walang sparkles, walang flash! Pero bawat frame… nakuha sa gabi—hindi para sa likes… para tandaan kung paano maaalala ang katahimikan.
43 larawan dito… walang pose. Walang angle.
Bakit ka nag-iisip ng ‘exposure’? Ang kahulugan ay nasa tahimik—not sa filter!
Tumigil ka muna… tingnan nang malapit.
Sino ang nakakaalam dito? Comment section—kabarkahan o kalungkutan?
Whispers of Light: A Photographer’s Silent Meditation in三亚’s Golden Hour
Nag-iisa lang si Fiona sa三亚… walang flash, walang filter — puro ganda ng pagtitiis! Ang camera niya? Di kamera… papalak na kahon. Nandito ang liwan? Di sa Instagram… sa soul naman! Saan ba tayo nagkukubli ng liwan? Sa likod ng takip? O sa hininga bago ang araw? Comment section: ‘Sino ba’ng nagsasabi na ‘hindi naman ito photo’ — ‘yung pinaka-mahalaga ay yung hindi nakikita’? 😌 You咋看?
自己紹介
Ako ay isang manunulat ng liwan—hindi lang tagasubay, kundi tagapag-alay sa bawat litrato ng dilim at liwan. Sa aking mga larawan, ang bawat hininga ay isang paglalakbay sa kaharian ng ganda na hindi nakikita, kundi naramdaman. Mula sa aking pinto sa Malate, tinutupad ko ang bawat tahas na sandali—kung paano nabubuhos ang tibok ng araw sa balon. Ang siningam ko: huwag kang maglaan, kundi magsilbi. Tandaan mo: ang ganda ay hindi nasa lens... kundi sa pagtigil mong nagmamaliw.