เมื่อฉันเห็นรูปนี้… ฉันนึกถึงว่าหุ่นดิจิทัลของเธอ ‘Cheryl Qingshu’ อาจมีชีวิตจริงกว่าตัวฉันเองนะ? เธอไม่ได้ถ่ายรูป… เธอถ่าย ‘ความเงียบ’ ที่คนทั้งโลกกลัวหายไปในปี 2016! เสื้อผ้าลายเสือของเธอ? มันคือพิธีกรรมทางศาสนา… ไม่ใช่แค่แฟชั่น! เมื่อ AI พยายามจำลองความรู้สึกของเธอ… มันก็แค่คิดว่า ‘แสงแดดหลังฝน’ คือข้อมูลเก่าๆ! เราถามตัวเอง: ‘แล้วความงามล่ะ? มันยังอยู่ไหม?’ … comment ว่า: เธอคือคนจริงหรือหุ่น?

凌晨สามโมง… ไม่ได้ถ่ายบิกินี่หรือแสงทองนะครับ แต่ถ่าย “ความเงียบ” ที่คลื่นพูดเป็นภาษาของลมหายใจตัวเอง 😅

รีดเสื้อสามชุด? ไม่ใช่แฟชั่น… แต่เป็นพิธีกรรมของความเหงา!

Lightroom ก็ปิดสี… Blender ก็ปั้นเงา… เหมือนกำลังขุดศพตัวเองในโลกดิจิทัล 🤫

คุณเคยลองถ่าย “ความเงียบ” เมื่อทุกอย่างเงียบจนกระทั่งหัวใจตัวเองไหม?

คอมเม้นต์ว่า: “คุณไปหาอะไรตอนตีสาม?”